ΤΑ ΑΛΛΟΤΡΙΑ, ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΝ ΑΡΧΗ ΙΔΙΑ

Μια «Ξεκατίνα» (όπως λέμε «φτου ξε – λευτερ - ία») σε μια «Κατίνα»;

(Ελπίζω τα εισαγωγικά να τα βλέπεις)

Δεν ξέρω, ούτε και μπαίνω στον κόπο να κατανοήσω, τι είναι αυτό που εννοείς Ιωάννη, όταν λες «ελπίζω κανένας να μην κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια» ή εκείνο το άλλο, το ηρωικό «δεν έχω αλλάξει και πενήντα μετερίζια στη ζωή μου».

Αυτά δεν με ακουμπούν και το ξέρεις.

1ον Γιατί ποτέ δεν έκρινα εξ ιδίων τα αλλότρια.

2ον Γιατί το μετερίζι που έχω διαλέξει δεν είναι εύκολο, ούτε αλλάζει εύκολα. Άλλοι είναι επιρρεπείς στις κολοτούμπες και στο πήδημα.

και 3ον Γιατί όλοι μεταξύ μας γνωριζόμαστε, αλλά δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

Που διαφέρουμε;

Να ΣΟΥ υπενθυμίσω αμέσως, ένα από τα πολλά παραδείγματα που μπορώ να αναφέρω, σημειώνοντας ότι η αναφορά μου στο πρόσωπο σου δεν είναι προσωπική αντιπαράθεση, αλλά συγκυριακή ανάγκη, «ευκαιρίας δοθήσης». (Μην με αναγκάσεις να πιστέψω...

ότι δεν καταλαβαίνεις τι διαβάζεις, γιατί παρά την φιλότιμη προσπάθεια που έχεις καταβάλει προς τούτο, εγώ συνεχίζω να μην το πιστεύω).

Πρόσφατα κάποιοι προπαγανδίσατε με εξαιρετική εθελοτυφλία τις 1500 θέσεις εργασίας στο Πλατυγιάλι, όταν μόνος μου (Το ξαναλέω. ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ), υποστήριζα ότι κάποιοι μας κοροϊδεύουν.

Να σου θυμίσω επίσης ότι στην συγκεκριμένη παραπάνω περίπτωση, δημόσια και μάλιστα ακόμα και μέσα στην αίθουσα του Νομαρχιακού Συμβουλίου διατύπωσα με πάθος και ευθαρσώς την αντίθετη άποψη μου για την επένδυση του Κατάρ στο Πλατυγιάλι, παρά το ότι λίγο πριν, ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Δημήτρης Σταμάτης, που με τιμά με την φιλία του και του οποίου είμαι συνεργάτης, στο επίπεδο που κάθε φορά είμαι, είχε διατυπώσει την ακριβώς αντίθετη άποψη από τη δική μου.

Μπορείς σε παρακαλώ πολύ να μου πεις, ποιος άλλος από τους εν ενεργεία πολιτικούς αυτού του νομού, θα επέτρεπε στον υπάλληλο του, (στον συνεργάτη του αν θες) να κάνει κάτι τέτοιο;

Και για να μην σου βάλω δύσκολα θα μπορούσες να μου πεις ποιο «γραφείο τύπου» από τα γνωστά σε αυτό το νομό, θα έκανε το ίδιο, χωρίς να έχει πρόβλημα κανένα η «συνεργασία» του.

Να λοιπόν γιατί στηρίζω, υποστηρίζω και συνεργάζομαι με τον Δημήτρη Σταμάτη.

Γιατί είναι ο μοναδικός πολιτικός σε αυτό εδώ το «γούπατο», που αναγνωρίζει την «ελευθερία έκφρασης», όχι απλά και μόνο σε κάθε πολίτη αυτής της χώρας, αλλά ακόμα και στους συνεργάτες του.

Αυτή την πολιτική ευγένεια και πρακτική, εγώ δεν την έχω συναντήσει σε άλλον.

Κατάλαβες Ιωάννη;

Εδώ θα βάλω τελεία και παύλα. Γιατί, πάντα ήξερα να βάζω τελεία και παύλα. Ποτέ όμως τελεία και Παύλος.

(Υ.Γ. Πρώτο και τελευταίο και δεν ξανα-ασχολούμαι).

Ντρέπεσαι να γράψεις ότι είσαι υπέρ του «Μνημονίου» και το γράφεις ως ακολούθως: «Είμαι Αντι-Αντι-Μνημονιακός»

Πήγα να το σκεφτώ και στραμπούληξα τον εγκέφαλο.

Βέβαια θα μου πεις έχεις και «Δηλαδή».

Αλλά αυτό το δηλαδή Ιωάννη, μάλλον ως «Προφάσεις εν αμαρτίες» μου φαντάζει.

Άλλωστε, όποιος είναι κατά του μνημονίου, το αντιλαμβάνεσαι αυτό, σίγουρα δεν είναι υπέρ της νεκρανάστασης του Τσε.
Ρίξε και μια ματιά ΕΔΩ. Έχει ενδιαφέρον.