20.3.10

ΠΛΑΤΥΓΙΑΛΙ – Ιστορική Αναδρομή – Η ΑΣΤΑΚΟΣ ΤΕΡΜΙΝΑΛ (Ανάρτηση 7η)

Το 1999 η ΕΤΒΑ εκχωρεί το έργο που αναβαπτίστηκε σε Ναυτική Βιομηχανική Περιοχή (η πρώτη ΝΑΒΙΠΕ), με ευνοϊκό καθεστώς Ελεύθερης Ζώνης, στην εταιρία «Αστακός Τέρμιναλ ΑΕ»
Η «Αστακός Τέρμιναλ ΑΕ» είχε ως κύριους μετόχους τις εταιρίες: ΑΕΓΕΚ, ΜΕΤΩΝ, ΑΚΤΩΡ και ΣΥΜΕΤ. Αυτή η κοινοπραξία προικοδοτήθηκε με επενδυτικό πρόγραμμα 126 εκατ. ευρώ από τα οποία η συμμετοχή του δημοσίου (Δημόσια δαπάνη) ήταν 73 εκατ. Ευρώ.
Υπογράφεται λοιπόν η «Σύμβαση Ανάπτυξης ΝΑΒΙΠΕ Πλατυγιαλίου Αστακού» μεταξύ της ΕΤΒΑ ΑΕ και της εταιρίας «Αστακός Τέρμιναλ Ανώνυμη Εταιρία Διεθνούς Εμπορίου και Παροχής Υπηρεσιών» και ενώ το Δημόσιο καταβάλλει τα 73 εκατ. Ευρώ παραμένει ζητούμενο αν η κοινοπραξία «έβαλε» τα δικά της ή το πόσα έβαλε και που τα βρήκε ή πως τα βρήκε. Η διαδικασία πάντως απέδειξε ότι όσα έβαλε τα δανείστηκε και δεν τα επέστρεψε ποτέ. Το μόνο που έκανε ήταν να βάλει τις τράπεζες στο Πλατυγιάλι.
Διαβάστε μια πολύ ενδιαφέρουσα μαρτυρία γι’ αυτή την περίοδο την οποία βρήκαμε στην
«Το 1999, εργάσθηκα ως νομικός σύμβουλος του αναδόχου για τη διαδικασία ανάθεσης και την υπογραφή της σύμβασης «Σύμβαση Ανάπτυξης ΝΑΒΙΠΕ Πλατυγιαλίου Αστακού» μεταξύ της ΕΤΒΑ ΑΕ και της εταιρίας Αστακός Τέρμιναλ Ανώνυμη Εταιρία Διεθνούς Εμπορίου και παροχής Υπηρεσιών. Η εταιρία αυτή είχε ως κύριους μετόχους τις εταιρίας ΜΕΤΩΝ, ΑΚΤΩΡ και ΑΕΓΕΚ. Ο λόγος για τον οποίο γράφω αυτές τις γραμμές θα γίνει σαφής αμέσως.
Η σύμβαση αυτή πράγματι οδήγησε στη δημιουργία του πρώτου ιδιωτικού λιμανιού της Ελλάδας. Μετά από τρεις ατυχείς διαγωνισμούς το ανάδοχο σχήμα ανέλαβε τη σύμβαση ανάπτυξης, όπως λεγόταν, και σήμερα πληροφορούμεθα ότι λόγω της ιδιαίτερης κατάστασης που επικρατεί στα άλλα λιμάνια εξαιτίας των επικειμένων ιδιωτικοποιήσεων εργάζεται πυρετωδώς. Η σύμβαση παρουσίαζε σημαντικά πλεονεκτήματα για τον ιδιώτη καθώς εκτός από λιμάνι το Πλατυγιάλι ήταν δυνάμει ειδικού νομοθετικού καθεστώτος ελεύθερη τελωνιακή ζώνη, ναυτική και βιομηχανική περιοχή, έλαβε δε σημαντικά επενδυτικά κίνητρα και επιδοτήσεις.
Όμως θα πρέπει να επισημανθούν τα ακόλουθα:
Εκ των συμβαλλομένων η ΕΤΒΑ δεν υπάρχει πια. Η εταιρία ΑΚΤΩΡ αποχώρησε σχεδόν αμέσως μετά την υπογραφή της σύμβασης. Η εταιρία ΜΕΤΩΝ (ναι η περίφημη ΜΕΤΩΝ των πάλαι ποτέ κραταιών Αρφανοχιόνηδων) σε κατάσταση τραγική εξαγοράσθηκε από την ΑΕΓΕΚ την περίοδο των συγχωνεύσεων των τεχνικών εταιριών. Και η εταιρία ΑΕΓΕΚ έχει μια πολύ πικρή τύχη τόσο για τους μετόχους της όσο και για το προσωπικό της. Υπάρχει είναι η αλήθεια και μια άλλη εταιρία στην εικόνα η οποία όμως είχε και έχει ασήμαντο ποσοστό.
Το ερώτημα που με ταλανίζει ως νομικό σύμβουλο είναι: Προς τι η τόση επιτυχία, αν είναι όλοι όσοι την επέτυχαν να καταποντισθούν; Η ΑΚΤΩΡ έφυγε νωρίς. Αναρωτιόμουν τότε γιατί. (Σημ. του διαχειριστή: Αλήθεια γιατί;) Κανείς δεν μου εξήγησε με τρόπο πειστικό τους λόγους. Η ιστορία προσωρινά την δικαίωσε.»

Δεν υπάρχουν σχόλια: