ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ AGRINIO CULTURE

Σήμερα βρήκα λίγο χρόνο για να απαντήσω σε δύο παλιότερες αναρτήσεις του Agrinio culture δημόσια αφού ιδιωτικά ήδη έχει υπάρξει μια αλληλογραφία.

Ας ξεκινήσουμε από τις αναρτήσεις του προαναφερόμενου blog. Την πρώτη ανάρτηση μπορείτε να την δείτε εδώ ΕΔΩ και την δεύτερη  ΕΔΩ αφού μέχρι σήμερα 12 Ιουνίου 2011 συνεχίζουν να είναι ανηρτημένες.

Αμέσως όταν τις πληροφορήθηκα, όχι γιατί κάποιος άλλος, όπως θα διαβάσετε παρακάτω μου τις υπέδειξε, αλλά γιατί σε καθημερινή βάση ενημερώνομε για τα όσα γράφονται κυρίως στο διαδίκτυο, απέστειλα στον διαχειριστή του Agrinio Culture μία επιστολή μέσω των δύο e-mail τα οποία έχει αναρτημένα στο blog του και του ζητούσα...

να προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες έτσι ώστε να ικανοποιηθούν βασικές δημοσιογραφικές ανάγκες.

Η επιστολή αυτή ήταν η παρακάτω:

«Προς τον διαχειριστή του Agrinio culture

Αν και υποθέτω ότι αυτοί που μου έχουν πει το όνομα σου, μάλλον σωστά μου το έχουν πει, θα μου επιτρέψεις, αφού αυτό δεν το έχω διασταυρωμένο – δεν είχα δώσει και ιδιαίτερη σημασία. όταν μου το είπαν και ίσως να μην το θυμάμαι και καλά - να μην το χρησιμοποιήσω. Θα σε λέω λοιπόν «Γελαστοσκασμένε», αφού όπως μου δηλώνεις αυτή «η ιανική (μου) συμπεριφορά, αν μη τι άλλο, προκαλεί τουλάχιστον άφθονο γέλιο....». (Αλήθεια σε ποιους; Σε σένα ή στους γύρω σου; Αν είναι στους γύρω τότε το ψευδώνυμο δε σου ταιριάζει. Θα μπορούσε όμως τότε να ήταν «Σοβαροχαρούμενε», που πάει να πει ότι διατηρείς την σοβαρότητα σου μέσα σε ένα χαρούμενο περιβάλλον)

Δε ξέρω τι ακριβώς γνωρίζεις για μένα «Γελαστοσκασμένε» ή «Σοβαροχαρούμενε», ούτε ποιος σου παρείχε αυτές τις πληροφορίες. Αν όμως το μόνο που γνωρίζεις για μένα είναι η ιδιότητα μου ως γραφείο τύπου βουλευτή, να σε πληροφορήσω ότι κάνεις λάθος, γραφείο τύπου βουλευτή δεν είμαι.

Βέβαια είμαι από εκείνους που ξέρουν καλά – πολύ καλά, πίστεψε με - ότι οι παντογνώστες, οι κριτές των άλλων, τα αφθόνως «γελαστά παιδιά χαρά γεμάτα» και τα βλίτα – μην πάει ο νους σου αλλού, τα χόρτα εννοώ - δεν το ψάχνουν και πολύ και ως εκ τούτου κατανοώ πλήρως το δικαίωμα τους να λεν, όσα λεν, να κρίνουν όπως κρίνουν, να «σκαν στα γέλια», όπως «σκαν» και να γίνονται σαλάτα όταν μαζεύονται.

Ας μη σε κουράσω άλλο όμως με όσα «ειρήσθω εν παρόδω» σημείωσα παραπάνω, για να σου πω το πιο ουσιαστικά αυτής της ενασχόλησης μου μαζί σου.

Θέλω κατ΄ αρχάς διατηρώντας την ανωνυμία σου, την οποία απ' ότι αντιλαμβάνομαι χρειάζεσαι για να μιλήσεις ελεύθερα, να προσπαθήσεις πέντε πράγματα:

1ον) Να μάθεις πια δουλειά κάνω ακριβώς, έτσι ώστε να διορθώσεις το ψέμα, στο οποίο από ημιμάθεια ή από κακή πληροφόρηση έχεις πέσει.

2ον) Να μου καταλογίσεις ό,τι έχεις να μου καταλογίσεις, χρησιμοποιώντας το όνομα μου, το οποίο, αν δεν το ξέρεις, είναι το: Λευτέρης Τηλιγάδας.

3ον) Μη φοβηθείς να γράψεις ότι κατεβάσει η «κούτρα» σου, όπως κάνεις πάντα άλλωστε, γιατί το μόνο που δεν πρόκειται να σου κάνω είναι μήνυση.

4ον) Θα προτιμούσα, αν θες κι εσύ βέβαια, αυτόν τον διάλογο – γιατί απ' ότι φαίνεται θα υπάρξει διάλογος – να τον κάνουμε στο κέντρο της πλατείας. Όχι μόνο εγώ δηλαδή «στη σέντρα», όπως είναι πρόδηλο ότι σε βολεύει, αλλά και συ. Εκεί «στη σέντρα», με τους συνδημότες μας παρόντες. Όχι πίσω από τη «γυάλινη κουκούλα» του διαδικτύου, που έχεις επιλέξει για να κρύψεις το όνομα σου εσύ, και πίσω από τον έρπητα του υπονοούμενου σου εγώ. Αυτό που σου προτείνω με άλλα λόγια είναι καθαρές κουβέντες, στο δημόσιο χώρο. Αντέχεις; Αν δεν αντέχεις... στο γήπεδο σου. Κανένα πρόβλημα.

5ον) Ελπίζω να σεβαστείς το ένα και μοναδικό μου δικαίωμα, της δημοσίευσης δηλαδή αυτής μου της επιστολής κάτω και μαζί από την ανάρτηση σου με τίτλο «Δεν υπάρχει λογική...» της 27 Μαϊου 2011 9:57 π.μ. του Agrinio Culture και «Oι life-style indignatos του Αγρινίου» της 25 Μαϊου 2011 3:55 μ.μ. και για τη συνέχεια βλέπουμε. Όρεξη να 'χεις.

Είμαι εδώ και περιμένω

Λευτέρης Τηλιγάδας.»

Αντί οποιασδήποτε άλλης πράξης ή ενέργειας λοιπόν μετά από αυτή μου την επιστολή έλαβα από τον διαχειριστή του Agrinio Culture την παρακάτω επιστολή την οποία και δημοσιεύω παραλείποντας όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία θα μπορούσαν να φανερώσουν την ταυτότητα του, αφού μέχρι σήμερα ως διαχειριστής του παραπάνω blog διατηρεί την ανωνυμία του γεγονός που σέβομαι απόλυτα. Είναι προσωπικό του ζήτημα η δημοσιοποίηση του ή όχι.

«Προς τον κ. Λ. Τηλιγάδα

κύριε Τηλιγάδα,  ονομάζομαι ………… ……………. και είμαι ο διαχειριστής του agrinio-culture. Πριν σας απαντήσω επιτρέψτε μου να σας συστηθώ «καλύτερα», γιατί δεν έχω λόγους να κρύβομαι ή να κρύβω πράγματα… Είμαι φιλόλογος και λόγω κρίσης ασκώ και το επάγγελμα του δημοσιογράφου (εντός ή εκτός εισαγωγικών, δεν έχω πρόβλημα πως θα το πάρετε) Αυτή τη στιγμή δημοσιογραφώ στον ……………… και επιμελούμαι το κύριο μέρος της ύλης του ………. Mέχρι το Μάιο του 2010 και για ένα διάστημα περίπου 10 μηνών δημοσιογραφούσα στην εφημερίδα ………………

Αναγκάστηκα να σας πω αυτά, για να σας κάνω να καταλάβετε πως εξαιτίας της δεύτερης αυτής μου ιδιότητας, γνωρίζω πως είστε δημοσιογράφος και μόνο αυτό. Δυστυχώς αυτή τη εποχή δεν γνωρίζω σε ποιο μέσο γράφετε, παλιότερα πάντως θυμάμαι ότι υπήρξα αναγνώστης -έστω και φευγαλέα- της εφημερίδας-στήλης ΦΑΚΑ

Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο θίγεστε από τις αναρτήσεις με τίτλο «Δεν υπάρχει λογική...» και «Oι life-style indignatos του Αγρινίου». Τα κείμενα αυτά μιλάνε εκτός των άλλων για κάποια «γραφεία τύπου». Από τη στιγμή που –όπως σας προείπα- ξέρω ότι είστε δημοσιογράφος και τίποτα περισσότερο,  εμέ, αφενός δηλώνεται χαρακτηριστικά «γραφείο τύπου βουλευτή δεν είμαι» και αφετέρου θεωρείται εαυτόν θιγμένο από την αναφορά σε γραφεία τύπου;;;;

Επιτρέψτε μου να σας πω πως την απάντηση στα ερωτήματα αυτά δίνει ίσως μια υπόθεση εργασίας…. Πιθανολογώ -για να μην πως είμαι σχεδόν βέβαιος- ότι κάποιοι γνωστοί σε μένα καλοθελητές που το τελευταίο τετράμηνο φροντίζουν να βάζουν εμπόδια στη δουλειά μου (εννοώ τη δημοσιογραφική)  σας πήρανε τηλέφωνο και σας είπανε να διαβάσετε αυτές τις αναρτήσεις που υποτίθεται ότι σας αφορούσαν. Λοιπόν κ. Τηλιγάδα δεν σας αφορούν.  Στη θέση σας δε, τους ανθρώπους που προσπάθησαν να με μπλέξουν με δημοσίευμα που δεν με αφορά θα τους κυνηγούσα…

 Απαντώντας λοιπόν στα πέντε σημεία που μου θέσατε σας λέω

1)   Ότι στο πρώτο σημείο σας έχω ήδη απαντήσει νομίζω ικανοποιητικά

2)   Δεν έχω να σας καταλογίσω τίποτα

3)   Δεν φοβάμαι να γράψω, φοβάμαι αυτούς που δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο, και δεν το ‘χουν σε τίποτα να παίξουν με το μεροκάματο των άλλων απολαμβάνοντας το παντεσπάνι τους (για όνομα του θεού μη θεωρείστε ότι εννοώ εσάς, εννοώ τους καλοθελητές που ανέφερα πριν) Όσο για τις μηνύσεις: «καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται» (είναι λίγο κλισέ η ατάκα , πολλοί την χρησιμοποιούν, λίγοι όμως την εννοούν)

4)   Ως προς τον διάλογο, νομίζω ότι κάνουμε ήδη διάλογο και είναι αρκετός . Εντελώς ειλικρινά σας λέω πως αν το επιθυμείτε και εσείς σε επόμενο mail  σας , να σας δώσω το τηλέφωνό μου και να τα πούμε και δια σώζης.

5)   Όσο αφορά τη δημοσίευση της επιστολής σας στις αναρτήσεις , νομίζω πως τότε είναι που θα έχετε κάθε λόγο να με κυνηγάτε αν μπλέξω εσάς με μια ιδιότητα που δεν έχετε.

ΥΓ: Ούτε το «Γελαστοσκασμένε» προτιμώ , ούτε το «Σοβαροχαρούμενε». Αν τυχόν δεν θέλετε να με αποκαλείτε με το όνομά μου –φαντάζομαι όμως πως δεν έχετε λόγο τώρα που σας διασταύρωσα την πληροφορία – θα προτιμούσα το «νηφομανής» που πάει να πει νηφάλια μαινόμενος και σας παραπέμπω για περισσότερα στο ομότιτλο βιβλίο του Δημήτρη Λιαντίνη για τον Σεφέρη.»

Αυτή ήταν η αλληλογραφία.

Όπως θα παρατηρήσετε όμως στις πρώτη από τις αναρτήσεις του Agrinio Culture με τον τίτλο Δεν υπάρχει λογική... υπάρχει μια φωτογραφία στην οποία ο μοναδικός εικονιζόμενος που στελεχώνει γραφείο τύπου όχι βουλευτή, αλλά της δημοτικής παράταξης ΠΑΝΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ – ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ είμαι εγώ. Όσο λοιπόν και να θέλω να συμφωνήσω με την δήλωση του διαχειριστή Agrinio Culture, η λογική μου δεν το επιτρέπει. Θεωρώ μάλιστα ότι σκοπίμως και όχι αδόλως έχουν αναρτηθεί, όσα έχουν αναρτηθεί με στόχο να πυροδοτήσουν την αμφισβήτηση των προθέσεων μου στον αγώνα μου κατά του μνημονίου και της Τρόικα.

Αυτά προς το παρόν με διάθεση φιλική, αλλά και με αίσθημα ευθύνης απέναντι σε όλους όσους αυτές τις μέρες δίνουμε μαζί τον δικό μας αγώνα στην Πλατεία Δημοκρατίας του Αγρινίου.


Στη δημοσιοποίηση της παραπάνω αλληλογραφίας προχώρησα γιατί ο διαχειριστής του Agrinio culture δεν ανάρτησε την επιστολή μου, όπως του είχα ζητήσει να πράξει, αλλά και ως όφειλε.