Από την Ουτοπία στον ακραίο φιλελευθερισμό
«Σχετικά με τις συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων»
Οι δημόσιες τοποθετήσεις μας για τις δραματικές επιπτώσεις που έρχονταν στην Εκπαίδευση είναι γνωστές. Το μνημόνιο και ο «Καλλικράτης» όμως στην Παιδεία ξεπέρασαν δυστυχώς και τις δικές μας εκτιμήσεις. Οι κομματάνθρωποι συνδικαλιστές όλων των αποχρώσεων, με τη δύναμη της δικής σας ψήφου και κατ΄ εντολή των κομμάτων τους, απαξίωναν τις πολιτικές μας θέσεις ως γραφικές κινδυνολογίες και ως αδύνατη πραγμάτωση κάποιων ακραίων σεναρίων. «Αυτά δεν γίνονται», δήλωναν. Σήμερα όμως όλοι μας είμαστε αντιμέτωποι με τον ακραίο, αδίστακτο φιλελευθερισμό.
Το υπουργείο Παιδείας αναμένεται να αποφασίσει για την κατάργηση ή τη συγχώνευση σχολείων και στην Αιτωλ/νία (τι λέει η διοίκηση;). Είχαμε γράψει πριν την λεγόμενη κρίση ότι στο νομό...
είναι ζήτημα να μείνουν 10 Λύκεια, τώρα το σενάριο αυτό μοιάζει με το πραγματικό. Αν πάρουμε υπόψη την συνδικαλιστική ανυδρία και ένοχη συνθηκολόγηση αλλά και την αδιαφορία του κάθε ενός από εμάς, φαίνετε ότι η κ. Υπουργός θα βάλει βαθιά το «μαχαίρι»! Δεν ξέρουμε αν με το κλείσιμο των σχολείων θα ξεπηδήσουν φυλακές και νέες θέσεις εργασίας για φύλακες, σίγουρα όμως πολλά δεινά θα γεννηθούν.
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται παραπλανητικό το σύνθημα της κας. Διαμαντοπούλου «πρώτα ο μαθητής». Αφού κατάργησε την πρόσθετη διδακτική στήριξη και την ενισχυτική διδασκαλία, αφού μείωσε δραματικά τα λειτουργικά έξοδα στις σχολικές επιτροπές, αφού χάθηκαν δεκάδες χιλιάδες ώρες από το μη επαρκή και έγκαιρο διορισμό εκπαιδευτικών, αφού διαλύει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών (ωρομίσθιοι, αναπληρωτές ΕΣΠΑ), αφού καταργεί ουσιαστικά τα αθλητικά σχολεία εν μια νυκτί, αφού προτίθεται να καταργήσει τα μουσικά, αφού καταργεί την τεχνική εκπαίδευση και τη δωρεάν διανομή βιβλίων στους μαθητές, έφτασε η ώρα να κλείσουν και τα σχολεία προς όφελος του μαθητή!
Ας μη γελιόμαστε. Οι καταργήσεις των σχολικών μονάδων θα έχουν σημαντικές αρνητικές συνέπειες. Πηγαίνουμε για όριο τους 30+ μαθητές ανά τμήμα – κατά δήλωση του υπουργείου (αυτό κι αν είναι παιδαγωγικό κριτήριο), για να θυμηθούμε το παλιό καιρό. Θα ερημώσουν χωριά, θα μαραζώσουν οι μικρές τοπικές κοινωνίες και θα αυξηθεί η μαθητική διαρροή (ήδη ο νομός Αιτωλ/νίας είναι στους πρώτους στη μαθητική διαρροή, σύμφωνα με έρευνα του ίδιου του υπουργείου το 2007). Οι μεγάλες αποστάσεις - μετακινήσεις των μαθητών θα λειτουργούν αποτρεπτικά στο να εγγράφονται στη Β΄/θμια εκπ/ση και όσοι συνεχίζουν θα έχουν τεράστιες δυσκολίες.
Θα υπάρξει μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση για τις οικογένειες των μαθητών που προέρχονται από κοινωνικά, οικονομικά και μορφωτικά επιβαρυμένα στρώματα. Και να μην λησμονούμε το άθλιο οδικό δίκτυο και τις ιδιαίτερες κλιματολογικές κ.α. συνθήκες στις περισσότερες περιοχές του νομού μας.
Εκτός των καταργήσεων αναμένονται και προσπάθειες συγχωνεύσεων με γιγάντια σχολεία στις πόλεις, δώρο στους ιδιώτες. Σχολεία στα οποία ακόμα κι αν περισσεύουν οι υποδομές, πράγμα αδύνατο, θα λείπουν οι ουσιαστικές σχέσεις μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών και μεταξύ εκπαιδευτικών στο σύνολό τους Στοιχεία απαραίτητα για μια ομαλή παιδαγωγική προσέγγιση και αποτελεσματικότητα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Καμία άλλωστε σύγχρονη μέθοδος διδασκαλίας δεν αναφέρεται σε απρόσωπα σχολεία μαμούθ, με τάξεις των 30+ παιδιών, όπως αναχρονιστικά διατυμπανίζουν η υπουργός Παιδείας και οι άσχετοι, κρατικοδίαιτοι αυλοκόλακές της.
Πρόκειται για μια ξεκάθαρα ταξική πολιτική, εναρμονισμένη στα πλαίσια του μνημονίου και του Καλλικράτη. Η κυβέρνηση, όπως ακριβώς και στο νόμο «αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού», δείχνει ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να μειώσει το κόστος ανεξάρτητα από την υποβάθμιση της ποιότητας (στόχος της η μείωση των μόνιμων εκπαιδευτικών σε 4-5 χρόνια κατά 20%), πιστή στη λογική του φθηνού σχολείου που απαιτούν οι πιστωτές, αδιαφορώντας πλήρως για τις επιπτώσεις στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Χρειάζεται όλοι να κατανοήσουμε ότι αυτή η πολιτική θα φορτώσει ακόμα περισσότερα βάρη στις πλάτες των γονέων, όταν σήμερα το φάσμα της φτώχιας πλανάτε σε μεγάλο ποσοστό οικογενειών. Δεν μπορεί να σωθεί κανένας μόνος του πλέον. Θα κριθούμε όλοι σε αυτή τη μάχη. Δεν είναι μόνο ευθύνη των εκπαιδευτικών αλλά και των τοπικών κοινωνιών να αντισταθούμε σε αυτή τη λαίλαπα.
Καλούμε:
Τους συναδέλφους διευθυντές να μην συναινέσουν με κανέναν τρόπο στην κατάργηση-συγχώνευση της σχολικής τους μονάδας.
Τους Συλλόγους των διδασκόντων να αρνηθούν να γίνουν μέρος της πολιτικής τους που καταργεί τη δημόσια εκπαίδευση και εκθεμελιώνει τα ιερά και τα όσια του κλάδου μας.
Την Α’ και Β΄ΕΛΜΕ του νομού σε συντονισμό, μαζί με τους αδιόριστους και τους εργαζόμενους, τους ανέργους και όλο το λαό σε ένα παλλαϊκό μέτωπο απόκρουσης των Θατσερικών μέτρων στην εκπαίδευση του ΔΝΤ και της κυβέρνησης και όσων τα στηρίζουν.
Σε κάθε περίπτωση που δεν θα υπάρξει αυτός ο συντονισμός που κρίνεται αναγκαίος τοπικά, παίρνουμε εμείς αυτή τη πρωτοβουλία μαζί και με άλλους εργαζομένους για το ξεκίνημα ενός νέου κέντρου εργατικής και κοινωνικής πολιτικής που να δίνει απαντήσεις με κινηματικούς όρους σε όλα αυτά που φτιάχνει η εξουσία για μας χωρίς εμάς.
Αγρίνιο, 24 Γενάρη 2011
Ρ.Α.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου