ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙΜΕΣΟΛΟΓΓΙ 1826 – ΓΑΖΑ 2010
ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΙΕΡΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ
Μουσική βραδιά με τον ΨΑΡΑΝΤΩΝΗ και τη ΝΙΚΗ ΞΥΛΟΥΡΗ
ΤΡΙΚΟΥΠΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010, 8:30μμ.
Μουσική βραδιά με τον ΨΑΡΑΝΤΩΝΗ και τη ΝΙΚΗ ΞΥΛΟΥΡΗ
ΤΡΙΚΟΥΠΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010, 8:30μμ.
Για αρκετές δεκαετίες, από τις αρχές του ’70, η ελληνική κοινωνία στάθηκε αλληλέγγυα στον λαό της Παλαιστίνης, όσο καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης. Από κάποιο σημείο και μετά, όπως διαλύθηκαν όλα τα δίκτυα αλληλεγγύης στην κοινωνία μας άρχισε να χάνεται κι αυτό. Αλλά ήρθε πριν δυο χρόνια, μέσα στην πιο σκληρή στιγμή στη 40χρονη πολιορκία της Γάζας, ένα γεγονός παράτολμο, εύψυχο, που θα φάνταζε ότι επιζητεί το αδύνατο: άοπλοι πολίτες από πολλές χώρες του κόσμου μπορούν να σπάσουν την πολιορκία της Γάζας; Κι όμως αυτό ακριβώς έγινε τον Αύγουστο του 2008.
Αυτό το οραματικό, ρομαντικό πνεύμα είναι που συνεγείρει και πάλι τις συνειδήσεις. Όπως οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Μεσολογγίου το 1826 συγκλόνισαν όλο τον κόσμο κι έφεραν μαζί τους όλες τις εξεγερμένες συνειδήσεις και τους οραματιστές ποιητές, έτσι και σήμερα οι Ελεύθεροι πολιορκημένοι της Γάζας, ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι κλεισμένοι στη μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου για 40 χρόνια, μας εμπνέουν ξανά με την ηρωική τους αντίσταση.
Ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία δεν υπήρξε πιο μακρόχρονη και βάρβαρη πολιορκία ενός ολόκληρου λαού, από στεριά και θάλασσα, σαν αυτή της μαρτυρικής Γάζας.
Σαράντα ολόκληρα χρόνια ενάμισο εκατομμύριο Ελεύθεροι Πολιορκημένοι Παλαιστίνιοι επικοινωνούν με τον έξω κόσμο μόνο μέσα από τα λαγούμια που ανοίγουν οι εύψυχοι γαβριάδες όλων των πολιορκιών. Πολιορκημένο το λιμάνι της Γάζας από τα πολεμικά των κατακτητών ούτε τα ψαροκάικα δεν μπορούν να ανοιχτούν στη θάλασσα είναι εκεί για να καταγγέλλει τη βεβήλωση της ναυτικής περιπέτειας των ανθρώπων, σε μια θάλασσα σαν τη Μεσόγειο που διέσχιζαν πάντα ελεύθερα, από τα πλοία των Φοινίκων και τις αρχαιοελληνικές τριήρεις ως τα καΐκια των ψαράδων και των σφουγγαράδων.
Τον Αύγουστο του 2008, 44 άνθρωποι από 13 χώρες, μέλη της διεθνούς πρωτοβουλίας Free Gaza Movement (http://www.freegaza.org/ ) επιβαίνοντας σε δύο ελληνικά ψαροκάικα, έσπασαν για πρώτη φορά μετά από 41 χρόνια τον θαλάσσιο αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας. Από τότε, και παρότι ακολούθησαν άλλα τέσσερα ακόμη παρόμοια επιτυχή εγχειρήματα -δημιουργώντας μια πρόσκαιρη αισιοδοξία- στη Γάζα, η ανθρωπιστική κατάσταση, δεν έχει ουδόλως βελτιωθεί. Αντίθετα μάλιστα, όπως βέβαια γνωρίζετε, η ισραηλινή εισβολή του Δεκέμβρη 2008 άφησε πίσω της περίπου 1500 νεκρούς (οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν πολίτες), 5000 τραυματίες, χιλιάδες κατεστραμμένα σπίτια και ισοπεδωμένες δημόσιες υποδομές (νοσοκομεία, σχολεία, ιδρύματα κοινής ωφέλειας).
Η αλληλεγγύη μας δεν αφορά ωστόσο μόνο στην Λωρίδα της Γάζας, δεν περιορίζεται μόνο στην μαρτυρική αυτή λωρίδα γης. Με το χτίσιμο του Ισραηλινού Τείχους και τις συνεχείς βίαιες επεμβάσεις του Ισραηλινού στρατού στην Δυτική Όχθη, ο αποκλεισμός έχει επεκταθεί σε όλη την παλαιστινιακή γη, έτσι ώστε το σπάσιμό του από την θάλασσα της Λωρίδας της Γάζας να συνεπάγεται το πρώτο ελεύθερο άνοιγμα της Παλαιστίνης προς τον έξω κόσμο.
Δυστυχώς, τόσο η συγκροτημένη διεθνής κοινότητα, όσο και –ειδικότερα- το καθεστώς της συνορεύουσας Αιγύπτου, επιδεικνύουν έλλειψη πολιτικής βούλησης για να διασφαλίσουν τα στοιχειώδη δικαιώματα και τις βιοτικές ανάγκες του παλαιστινιακού λαού. Παρακολουθούν με απάθεια το διαρκές έγκλημα που συντελείται στη Λωρίδα της Γάζας, συρόμενες, υποκριτικά και συνένοχα, από το αμερικανο-ισραηλινό άρμα.
Για τους λόγους αυτούς, αποφασίσαμε να επιχειρήσουμε και πάλι εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό έμπρακτα την αλληλεγγύη μας προς τον παλαιστινιακό λαό. Συγκροτήσαμε την πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα» (http://www.shiptogaza.gr/ ) για τη συνδιοργάνωση και συμμετοχή μας σε μια νέα, ευρύτερη, ριζικά αναβαθμισμένη, διεθνή αποστολή που συντονίζεται από το Free Gaza Movement και ισχυρές συλλογικότητες από πολλές χώρες. Τέλος Απρίλη του 2010, η αποστολή με περισσότερα από 10 σκάφη, πολυεθνικό πλήρωμα και επιβάτες, θα πλεύσει και πάλι προς τη Λωρίδα της Γάζας, μεταφέροντας τούτη τη φορά –κυρίως- βασικά υλικά ανοικοδόμησης και ιατροφαρμακευτικό υλικό.
Στόχος μας, εφικτός, είναι το ελληνικό τμήμα της διεθνούς αυτής αποστολής να συμμετέχει με ένα τουλάχιστον πλοίο, κατάλληλο για μεταφορά ανθρώπων και υλικών. Το πλοίο αυτό, για την απόκτηση του οποίου ξεκινήσαμε οικονομική καμπάνια, δεν θα ανήκει σε κάποιο φυσικό πρόσωπο, αλλά σε εταιρικό νομικό πρόσωπο, θα έχει συμμετοχικό και μεριδιακό χαρακτήρα, προορίζεται δε να αποδοθεί στον παλαιστινιακό λαό μετά το τέλος των πρώτων αποστολών, με τρόπο κοινά αποδεκτό και νομικά έγκυρο, για να εξυπηρετήσει τις πρώτες ανάγκες μιας μόνιμης γραμμής θαλάσσιας επικοινωνίας της Παλαιστίνης, από λιμάνι της Λωρίδας της Γάζας προς τον υπόλοιπο κόσμο.
Το ταξίδι μας στη Γάζα θα τελειώσει όταν θ’ ανοίξουν τα θαλάσσια σύνορα της Γάζας. Ως τότε εμείς θα ταξιδεύουμε. Ως τότε εμείς θα κάνουμε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ό,τι μπορούμε, για να φτάσει η Μεσόγειος ν’ ανοίξει ως θάλασσα, κι αυτό το στρατόπεδο συγκέντρωσης που δημιούργησαν οι Ισραηλινοί εκεί να πάψει να υπάρχει.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ «ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ»
Αυτό το οραματικό, ρομαντικό πνεύμα είναι που συνεγείρει και πάλι τις συνειδήσεις. Όπως οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Μεσολογγίου το 1826 συγκλόνισαν όλο τον κόσμο κι έφεραν μαζί τους όλες τις εξεγερμένες συνειδήσεις και τους οραματιστές ποιητές, έτσι και σήμερα οι Ελεύθεροι πολιορκημένοι της Γάζας, ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι κλεισμένοι στη μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου για 40 χρόνια, μας εμπνέουν ξανά με την ηρωική τους αντίσταση.
Ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία δεν υπήρξε πιο μακρόχρονη και βάρβαρη πολιορκία ενός ολόκληρου λαού, από στεριά και θάλασσα, σαν αυτή της μαρτυρικής Γάζας.
Σαράντα ολόκληρα χρόνια ενάμισο εκατομμύριο Ελεύθεροι Πολιορκημένοι Παλαιστίνιοι επικοινωνούν με τον έξω κόσμο μόνο μέσα από τα λαγούμια που ανοίγουν οι εύψυχοι γαβριάδες όλων των πολιορκιών. Πολιορκημένο το λιμάνι της Γάζας από τα πολεμικά των κατακτητών ούτε τα ψαροκάικα δεν μπορούν να ανοιχτούν στη θάλασσα είναι εκεί για να καταγγέλλει τη βεβήλωση της ναυτικής περιπέτειας των ανθρώπων, σε μια θάλασσα σαν τη Μεσόγειο που διέσχιζαν πάντα ελεύθερα, από τα πλοία των Φοινίκων και τις αρχαιοελληνικές τριήρεις ως τα καΐκια των ψαράδων και των σφουγγαράδων.
Τον Αύγουστο του 2008, 44 άνθρωποι από 13 χώρες, μέλη της διεθνούς πρωτοβουλίας Free Gaza Movement (http://www.freegaza.org/ ) επιβαίνοντας σε δύο ελληνικά ψαροκάικα, έσπασαν για πρώτη φορά μετά από 41 χρόνια τον θαλάσσιο αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας. Από τότε, και παρότι ακολούθησαν άλλα τέσσερα ακόμη παρόμοια επιτυχή εγχειρήματα -δημιουργώντας μια πρόσκαιρη αισιοδοξία- στη Γάζα, η ανθρωπιστική κατάσταση, δεν έχει ουδόλως βελτιωθεί. Αντίθετα μάλιστα, όπως βέβαια γνωρίζετε, η ισραηλινή εισβολή του Δεκέμβρη 2008 άφησε πίσω της περίπου 1500 νεκρούς (οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν πολίτες), 5000 τραυματίες, χιλιάδες κατεστραμμένα σπίτια και ισοπεδωμένες δημόσιες υποδομές (νοσοκομεία, σχολεία, ιδρύματα κοινής ωφέλειας).
Η αλληλεγγύη μας δεν αφορά ωστόσο μόνο στην Λωρίδα της Γάζας, δεν περιορίζεται μόνο στην μαρτυρική αυτή λωρίδα γης. Με το χτίσιμο του Ισραηλινού Τείχους και τις συνεχείς βίαιες επεμβάσεις του Ισραηλινού στρατού στην Δυτική Όχθη, ο αποκλεισμός έχει επεκταθεί σε όλη την παλαιστινιακή γη, έτσι ώστε το σπάσιμό του από την θάλασσα της Λωρίδας της Γάζας να συνεπάγεται το πρώτο ελεύθερο άνοιγμα της Παλαιστίνης προς τον έξω κόσμο.
Δυστυχώς, τόσο η συγκροτημένη διεθνής κοινότητα, όσο και –ειδικότερα- το καθεστώς της συνορεύουσας Αιγύπτου, επιδεικνύουν έλλειψη πολιτικής βούλησης για να διασφαλίσουν τα στοιχειώδη δικαιώματα και τις βιοτικές ανάγκες του παλαιστινιακού λαού. Παρακολουθούν με απάθεια το διαρκές έγκλημα που συντελείται στη Λωρίδα της Γάζας, συρόμενες, υποκριτικά και συνένοχα, από το αμερικανο-ισραηλινό άρμα.
Για τους λόγους αυτούς, αποφασίσαμε να επιχειρήσουμε και πάλι εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό έμπρακτα την αλληλεγγύη μας προς τον παλαιστινιακό λαό. Συγκροτήσαμε την πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα» (http://www.shiptogaza.gr/ ) για τη συνδιοργάνωση και συμμετοχή μας σε μια νέα, ευρύτερη, ριζικά αναβαθμισμένη, διεθνή αποστολή που συντονίζεται από το Free Gaza Movement και ισχυρές συλλογικότητες από πολλές χώρες. Τέλος Απρίλη του 2010, η αποστολή με περισσότερα από 10 σκάφη, πολυεθνικό πλήρωμα και επιβάτες, θα πλεύσει και πάλι προς τη Λωρίδα της Γάζας, μεταφέροντας τούτη τη φορά –κυρίως- βασικά υλικά ανοικοδόμησης και ιατροφαρμακευτικό υλικό.
Στόχος μας, εφικτός, είναι το ελληνικό τμήμα της διεθνούς αυτής αποστολής να συμμετέχει με ένα τουλάχιστον πλοίο, κατάλληλο για μεταφορά ανθρώπων και υλικών. Το πλοίο αυτό, για την απόκτηση του οποίου ξεκινήσαμε οικονομική καμπάνια, δεν θα ανήκει σε κάποιο φυσικό πρόσωπο, αλλά σε εταιρικό νομικό πρόσωπο, θα έχει συμμετοχικό και μεριδιακό χαρακτήρα, προορίζεται δε να αποδοθεί στον παλαιστινιακό λαό μετά το τέλος των πρώτων αποστολών, με τρόπο κοινά αποδεκτό και νομικά έγκυρο, για να εξυπηρετήσει τις πρώτες ανάγκες μιας μόνιμης γραμμής θαλάσσιας επικοινωνίας της Παλαιστίνης, από λιμάνι της Λωρίδας της Γάζας προς τον υπόλοιπο κόσμο.
Το ταξίδι μας στη Γάζα θα τελειώσει όταν θ’ ανοίξουν τα θαλάσσια σύνορα της Γάζας. Ως τότε εμείς θα ταξιδεύουμε. Ως τότε εμείς θα κάνουμε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ό,τι μπορούμε, για να φτάσει η Μεσόγειος ν’ ανοίξει ως θάλασσα, κι αυτό το στρατόπεδο συγκέντρωσης που δημιούργησαν οι Ισραηλινοί εκεί να πάψει να υπάρχει.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ «ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου